วันนี้เราจะสอนวิธี รีทัชตาให้ “วิ้งๆ”
ตามเคยครับ บทความนี้ ไม่เหมาะกับผู้ที่ไม่สามารถใช้งาน Photoshop ได้
และ
ผมจะไม่ได้บอกวิธี แบบ 1 – 10 แต่จะบอก Concept คร่าวๆให้เกิด ความเข้าใจ
โดยบทความนี้ จะแสดงให้เห็น ว่า การทำงานหนึ่งอย่าง บน Photoshop เราสามารถ ใช้วิธีการได้หลากหลายวิธี
และการรีทัชภาพถ่าย “ต้องมีภาพถ่าย ที่ดี” เป็นพื้นฐานก่อน
เริ่มต้น ของการทำตา ให้ “วิ้งๆ” คือ
ต้องหารูปที่ตาดู วิ้งๆ มาก่อน เพราะถ้าเจอตาไม่วิ้ง แล้วฝืนรีทัช ด้วย photoshop จะไม่ได้ผลดี
โดยเลือกรูปที่เห็นว่าโฟกัสตาคมชัด และมีส่วนแสงสะท้อนสีขาวในตาค่อนข้างมาก
รูปแบบการถ่ายภาพที่ มักจะเกิดตาวิ้งๆ ได้ คือ การที่แบบ หันหน้าไปทางที่มี แสงจ้า และ contrast สูงพอที่จะเกิดภาพบนตาดำ
เช่น หน้าต่าง, flash, Softbox, หลอดไฟจำนวนมาก, Reflect อะไรก็ได้ ที่ สะท้อนแสงได้ดี หรือเป็นแหล่งกำเนิดแสง
อีกกรณีที่พบบ่อยคือ เมื่อแบบยืนอยู่ในร่ม แล้วหันหน้าออกไปทางที่มีแสงจ้า หรือ มองท้องฟ้า
ประเด็นพื้นฐานของการทำตาวิ้งๆ คือ “การทำให้ภาพสะท้อนในตาชัดเจนขึ้น”
อธิบายง่ายๆได้ว่า
การปรับภาพสะท้อนในตาให้สว่างขึ้น (เพิ่ม Brightness)
และ คมขึ้น ( เพิ่ม Sharpen)
โดยส่วนที่เป็นตาดำยังดูเป็นสีดำ เหมือนธรรมชาติ
ทีนี้ จากตัวอย่างจะเห็นว่า ถ้าเราเสร่อไปเพิ่ม Brightness โต้งๆ เราได้ตาวิ้งๆมา แต่เราจะเสียผิว และอื่นๆในภาพไป เนื่องจากมันสว่างเกิน หลักการก็ง่ายๆ มาก คือ ทำให้เกิด effect เฉพาะส่วนที่เป็นตาดำ ด้วยวิธีใดๆ ก็ได้ เช่นวิธีแรก เรา copy ภาพขึ้นมาอีก layer ปรับ curve และทำ sharpen จนตาใสปิ๊ง แล้วลบส่วนที่เหลือทิ้งไปให้หมด เหลือแต่ตาดำวางซ้อนอยู่กับภาพเดิม ได้ภาพออกมาแบบนี้ (ภาพนี้ แอบปรับภาพสะท้อนบนตาให้เป็นขาวดำ เลยดูตาเงาเหมือนโลหะ) หรือจะใช้วิธี ปรับ curve ผ่าน ระบบLayer แล้ว Masking ให้เกิดผลเฉพาะบนตาดำ หรือจะเล่นแบบลูกทุ่งๆ ใช้ Dodge tool, Burn tool และ Sharpen tool รีทัชลงไปบนตาดำซื่อๆก็ยังไหว ทั้งหมด ทั้งมวล คือ
- การปรับภาพสะท้อนในตาให้สว่างขึ้น (เพิ่ม Brightness)
- การปรับภาพสะท้อนในตาให้คมขึ้น ( เพิ่ม Sharpen)
- ปรับให้ส่วนที่เป็นตาดำยังดูเป็นสีดำ เหมือนธรรมชาติ
ซึ่งแตกต่างด้วยวิธีการ ขึ้นกับความรู้ที่มี + ความถนัด ของแต่ละบุคคล
หวังว่าบทความจะเป็นประโยชน์
หมายเหตุ การปรับตาในภาพตัวอย่าง เป็นการปรับแบบ สุดโต่ง เพื่อให้เห็น Effect ชัดเจน
อาจจะไม่เหมาะกับภาพบางแบบ ควรทำแต่พองาม